(artykuł do ew weryfikacji)
Prędkość fazowa, jest to prędkość rozchodzenia się zaburzenia w fali. Szybkość, z jaką maksimum wychylenia przebywa całą długość fali,
| (5.1) |
Zależność
od
jest dla fal elektromagentyczncyh następująca,
| (5.2) |
gdzie
jest współczynnikiem załamania dla danej liczby falowej
.
Prędkość fazowa wyraża się zatem jako
| (5.3) |
i może być większa od prędkości światła w ośrodkach, gdzie
. Nie
oznacza to jednak możliwości przekazu informacji z szybkością większą od
światła: sinusoida ma z góry znaną postać na końcu i początku kanału
transmisyjnego i żadnej informacji nie można przesłać z jej pomocą.
Szybkość przepływu informacji (np. czoła fali sinusoidalnej po włączeniu dla niej niezerowej amplitudy) określa prędkość grupowa. Takie czoło fali w myśl analizy fourierowskiej składa się z szeregu pomniejszych fal, które skupiają się, tworząc czoło fali sinusoidalnej. Na końcu kanału transmisyjnego takie fale pojawiają się natychmiast, lecz nie można ich wykryć, gdyż w połączeniu z pozostałymi falami fourierowskimi wygaszają się. Dopiero czoło fali, przemieszczające się z prędkością grupową stanowi informację wykrywalną.
Prędkość grupową określa równanie
| (5.4) |
Dlaczego tak? Przedstawimy uzasadnienie z ,,Elektrodynamiki klasycznej'' Jacksona. Jeśli wziąć pakiet fal o różnych częstotliwościach i policzyć ich superpozycję (całka po wszystkich częstotliwościach), uzyskamy
| (5.5) |
Wiadomo, że zazwyczaj widma częstotliwościowe sygnałów są skupione w wąskie ,,kapelusze'', można zatem w przybliżeniu napisać szereg Taylora,
| (5.6) |
Wstawiając to do równania na całkowitą falę,
| (5.7) |
Ostatnie wyrażenie pokazuje, że grupa fal (nie licząc wyciągniętej przed
całkę obwiedni) przemieszcza się z prędkością
.