Rozpatrujemy cząstkę, która leci w przestrzeni, a w pewnym momencie emituje w przeciwległych kierunkach dwa fotony o jednakowym pędzie. W konsekwencji, prędkość cząstki pozostanie niezmieniona. Jak jednak sytuacja będzie wyglądać z ukadu, poruszającego się z prędkością v względem układu związanego ze środkiem masy cząstki?
Otóż, na skutek efektu Dopplera, zmienią się częstotliwości wyemitowanych fotonów, a zatem również ich pędy, równe
| (2.21) |
Widać, że oryginalnie, częstości były sobie równe. W układzie ruchomym, transformują się jak
![]() |
(2.22) |
Zatem zasada zachowania pędu to:
![]() |
(2.23) |
Widać, że dla stałej prędkości v przed i po emisji, równanie nie może być spełnione gdy wypadkowy pęd fotonów nie jest zerowy. Wobec tego trzeba napisać, że
![]() |
(2.24) |
Inaczej mówiąc,
![]() |
(2.25) |
Zastąpmy teraz
, tj. energię fotonów z układu spoczynkowego, energią
z układu ruchomego. Również użyjemy tu przesunięcia dopplera, gdyż dla
pojedynczego fotonu energia
, więc
![]() |
![]() |
(2.26) | |
| (2.27) |
Mamy teraz,
| (2.28) |
W granicy, gdyby energia fotonów była tak duża, że
, tj. cząstka
biegnąca z prędkością
by przestała istnieć,
| (2.29) |
Podstawiając
i oznaczając ,,masę relatywistyczną''
jako
(gdzie
jest masą spoczynkową, tj. masą w
normalnym rozumieniu tego słowa) dostaniemy równanie Einsteina.