Szczególne ustosunkowanie należy się do osób proszących o rozwiązanie 20 zadań na kartkówkę. Pisanie takich listów jest proszeniem się o kłopoty. Żadna rozsądna osoba nie podejmie się pomocy nieznajomej, leniwej osobie, która nie raczy zajrzeć do podręcznika. Nie mówiąc nawet o tym, że robienie licealnych zadań dla większości grupowiczów jest koszmarnie nudne (niech któryś z czytających 12 latków wyobrazi sobie, że nieznajomy przedszkolak prosi go o policzenie 30 zadań z dodawania), to ponadto z pomocą nie ma nic wspólnego. Dlaczego? Dlatego, że w ten sposób grupowicz przyczyniłby się do promocji ucznia, nieznającego tematu. W konsekwencji uczeń taki będzie miał olbrzymie problemy ze zrozumieniem dalszych partii materiału. Czy to oznacza pomoc? Chyba nie.
Oczywiście zadania, gdzie osoba pytająca wykazuje szczerą inicjatywę i pyta o konkretny problem (np ,,Prawo Faradaya daje mi nieprawidłowe wyniki w zadaniu, co robię źle?''), lub prosi o wskazówki (a nie pełne rozwiązanie), spotykają się raczej z przychylnością.